ไปรู้จักดินแดนบริติชในมหาสมุทรอินเดีย นี่คือฐานทัพลับสุดยอดของอังกฤษและอเมริกา แต่ยังเป็นแหล่งอนุรักษ์ทางทะเลที่ใหญ่ที่สุดในโลกด้ วย เกาะส่วนใหญ่ของชากอสไม่เคยมีใครไปเยือนเลย และไม่เคยมีทีมถ่ายทำใดได้รับอนุญาตให้เข้าถึงมาก่อน สำรวจความหลากหลายทางชีวภาพใต้ทะเลของแนวปะการังชากอ ส และพบว่ามีความหลากหลายพอๆ กับเกรทแบริเออร์รีฟ อาจจะมากกว่าด้วยซ้ำ เพราะมีเพียงส่วนน้อยของหมู่เกาะนี้เท่านั้นที่ได้รั บการสำรวจครบถ้วน
ชากอสเป็นระบบใต้ทะเลใหญ่แห่งเดียวในโลกที่มีความบริ สุทธิ์อย่างแท้จริง เพราะความที่เป็นฐานทัพ จึงไม่มีการท่องเที่ยว ไม่มีการประมง และไม่มีมลภาวะแม้แต่น้อย ไม่มีที่ใดในโลกเปรียบได้ หมู่เกาะนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งในปัจจุบัน ล้อมรอบด้วยอินเดีย เอเชีย และแอฟริกา รวมถึงประเทศที่มีประชากรหนาแน่นที่สุดในโลกหลายประเ ทศ ซึ่งมักจะเสี่ยงต่อนโยบายการประมงล้นเกิน และความสมบูรณ์ของชีวิตใต้ทะเล ชีวิตบนบกก็บริสุทธิ์เช่นกัน ชากอสเป็นที่สุดท้ายที่มีประชากรปูมะพร้าวโตเต็มที่ท ี่ไม่ถูกรบกวน สัตว์บกไม่มีกระดูกสันหลังที่หนักที่สุดในโลกนี้ปีนต ้นไม้ไปเก็บมะพร้าว และฉีกกะลาได้ด้วยก้ามทรงพลังของมัน มันถูกล่าเป็นอาหารหาง่ายทุกที่ที่มันอยู่ตลอดเขตร้อ น แต่อย่างน้อยที่ชากอส มันก็ปลอดภัยและน่าดูมาก
นอกชายฝั่งพิทแคร์น ชาวเกาะลงเรือเล็กมาหาเรือเอ็มวีเคลย์มอร์ทู และต้อนรับพิธีกรขึ้นฝั่งไปยังเมืองอดัมส์ทาวน์โดยลู กหลานของพวกกบฏบนเรือเองเลย เราได้รู้ว่าประเทศที่เล็กที่สุดในโลก มีผู้อาศัยเพียง 47 คน อยู่รอดมาได้อย่างไร อุตสาหกรรมที่นี่เล็กแต่หลากหลาย จากการจับกุ้งล็อบสเตอร์ไปถึงแลกเปลี่ยนสินค้ากับเรื อที่ผ่านมา ไปถึงน้ำผึ้งที่บริสุทธิ์ที่สุดในโลกและการแกะสลักไม ้
แล้วออกเรือไปยังหมู่เกาะโอเอโน เฮนเดอร์สัน ดูซี่ ซึ่งเป็นเกาะรอบนอกที่ไม่มีผู้คนอาศัยห่างพิทแคร์นไป ไม่กี่ร้อยกิโลเมตร เรือยาวข้ามมหาสมุทรไปด้วยแรงลมเหมือนชาวโพลิเนเซียเ มื่อหลายศตวรรษก่อน การเดินทางใช้เวลา 3 วัน และภายใต้หมู่ดาว เราครุ่นคิดถึงการเดินทางยุคต้นๆ ของชาวโพลีเนเซีย และผลกระทบจากมนุษย์ตลอดเวลาที่ผ่านมา
ไปสำรวจสัตว์ป่าบนเกาะเฮนเดอร์สันที่เป็นเอกลักษณ์ และได้เห็นว่าครั้งหนึ่งพิทแคร์นเคยเป็นอย่างไร แต่ชาวโพลินีเชียก็นำหนูโพลินีเชียเข้ามา และเกิดสถานการณ์คล้ายคลึงกับที่แอสเซนชั่นและเซนต์เ ฮเลน่า หนูพวกนี้สร้างความพินาศให้นกท้องถิ่น
ความเสียหายทางสิ่งแวดล้อมไม่ใช่เรื่องสมัยใหม่ หรือเกิดขึ้นเพราะชาวยุโรปเป็นครั้งแรก แต่เป็นอาการที่เกิดขึ้นเมื่อมนุษย์ติดต่อกับโลกธรรม ชาติทุกครั้ง เราติดตามความพยายามเมื่อเร็วๆ นี้ของราชสมาคมอนุรักษ์นก ที่กวาดล้างหนูบนเกาะเฮนเดอร์สันไปจนหมด และดำเนินการต่อที่โอเอโน่และดูซี่ ซึ่งหนูไม่เคยไปถึง แต่ยิ่งมีเรือผ่านไปทางหมู่เกาะพิทแคร์นทุกปี และเรือบางลำก็แวะหยุดอย่างผิดกฎหมายและไม่มีมาตรการ ที่เหมาะสม การนำหนูหรือสัตว์อื่นๆ เข้าไปหรือกลับเข้าไปอย่างไม่ได้ตั้งใจก็ดูจะเป็นเรื ่องที่หลีกเลี่ยงไม่พ้น เราจะดูแลไม่ให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยได้อย่างไร และไม่ให้การสูญพันธุ์ของนกที่แอสเซนชั่นและเซนต์เฮเ ลน่าไม่เกิดขึ้นอีกได้อย่างไร
http://www.filecondo.com/dl.php?f=h0cf761Dd3Sq