Robinson Crusoe โรบินสัน ครูโซ ผจญภัยแดนพิสดาร [DVD5 Master]-[พากย์ไทย]
http://s29.postimg.org/4obdu2itj/004321.jpg
http://s29.postimg.org/5rvi613gn/b004321.jpg
เนื้อเรื่องย่อ
โร บินสัน ครูโซเป็นลูกชายของคนชั้นกลางชาวอังกฤษ บิดาของโรบินสันต้องการให้บุตรชายทำธุรกิจอย่างใดอย่ างหนึ่ง และมีชีวิตอย่างสงบ แต่โรบินสันกลับฝันอยากไปเที่ยวทะเลมากกว่าจะยอมจำกั ดตัวอยู่แต่ในบ้าน ดังนั้น ในเวลาต่อมา โรบินสันจึงตัดสินใจหนีพ่อออกเรือไปในทะเลเป็นครั้งแ รก เคราะห์ร้ายที่ เรือของเขาต้องเผชิญพายุใหญ่ และในระหว่างความเป็นความตายนั้น โรบินสันกลัวมากถึงกับสาบานกับตนเองว่า ถ้าได้มีโอกาสเหยียบแผ่นดินอีกครั้งหนึ่ง เขาจะไม่มีวันเดินทางออกทะเลอีกต่อไป
แต่จะเป็นด้วยโชค หรือว่าพระเจ้าต้องการจะพิสูจน์ว่า โรบินสันจะสามารถเลิกละความต้องการเดินทางทางทะเลได้ หรือไม่ในอนาคตก็ตาม ในที่สุดโรบินสันก็เดินทางมาขึ้นบกได้ เขาสามารถกลับมายืนบนพื้นดินได้อีกอย่างที่หวัง เขาได้ "เหยียบแผ่นดิน" นานจนนานเข้า ความรู้สึกหวาดกลัวความโหดร้ายของทะเลก็กลับค่อยๆ เลือนหายไป เขาต้องการกลับไปเดินเรืออีก ทั้งๆ ที่คราวนี้เขาต้องหลอกตัวเองว่าเขาไม่ได้ต้องการเพีย งไปเที่ยวทะเล เพราะความอยากเท่านั้น แต่เขาจะต้องไปเพื่อทำการค้าที่แอฟริกา
คราวนี้ ทะเลก็กลายเป็นเครื่องทดลองเคราะห์กรรมของโรบินสัน ครูโซอีก เมื่อเรือของเขาถูกโจรสลัดเติร์กจับ โรบินสันถูกจับตัวไปที่ท่าเรือของพวกมัวร์ และถูกขายเป็นทาส เขาต้องถูกทารุณกรรมอย่างแสนสาหัส จนต้องพยายามตะเกียกตะกายหาทางลงเรือลำเล็กๆ หนีไปจนได้ เขาได้รับความช่วยเหลือจากนักเดินเรือชาวปอร์ตุเกสเด ินทางไปถึงบราซิล และเมื่อไปถึงที่นั่น เขาก็ตัดสินใจซื้อที่ดินผืนหนึ่งเพื่อประกอบอาชีพเกษ ตรกรรม เขาบอกกับตัวเองอีกครั้งว่าจะปักหลักบนพื้นดินไม่ดิ้ นรนเดินทางทางเรือไปไหน อีกแล้ว
แต่เพราะโชคเคราะห์หรือเพราะความต้องการอย่างลึกๆ ของโรบินสันก็ได้ทั้งสองอย่าง ทำให้โรบินสันไม่สามารถอยู่บนบกได้นานนัก เขาได้พบเกษตรกรชาวอังกฤษคนหนึ่งที่กำลังจะลงเรือค้า ทาสไปแอฟริกา เรื่องนี้ทำให้โรบินสัน ครูโซลืมความคิดที่จะไม่ออกจากผืนดิน และกลับอยากเดินทางออกทะเลอีก เขานึกไม่ถึงเลยว่า การออกทะเลครั้งนี้เป็นการเดินทางที่ทำให้เขาต้องเผช ิญเคราะห์กรรมครั้งใหญ่ ในชีวิต เมื่อเรือของเขาเกิดต้องเผชิญพายุ และเสียหายอย่างหนักที่ชายฝั่งอเมริกาใต้ คนเรือตายหมดเหลือแต่เขาเพียงคนเดียว คลื่นซัดเขามาติดที่ชายหาดไร้ผู้คน โชคดีที่ยังไม่ต้องเผชิญหน้ากับสัตว์ป่าชนิดใดๆ แต่เขาก็ต้องดิ้นรนทำอย่างใดอย่างหนึ่งที่จะเอาตัวรอ ดบนเกาะนั้นให้ได้ เขาเริ่มด้วยการสร้างที่พักอย่างง่ายๆ และขนบรรดาสิ่งจำเป็นในการดำรงชีวิต เช่น อาวุธ อาหาร และเครื่องนุ่งห่มจากเรือที่แตกกลับเข้าฝั่ง
โรบินสัน ครูโซเริ่มต้นสร้างที่อยู่โดยใช้ผ้าใบเรือขึงที่ริมห น้าผาเล็กๆ ใช้ไม้ท่อนยาวๆ ฝังเป็นเสาเสี้ยมปลาย มีบรรไดใช้พาดปีนขึ้นไปบนเพิงพัก เมื่อขึ้นไปได้แล้วก็ชักบรรไดขึ้นไปเก็บได้ นับว่าทำให้มีความปลอดภัยในระดับหนึ่ง เขามีสัมภาระมากพอสมควรรวมทั้งดินปืน และอาหารที่จำเป็นในเบื้องต้นก่อนที่จะต้องคิดหาอาหา รด้วยวิธีอื่นอีกในเวลา ต่อไป
โรบินสันเดินกลับไปค้นข้าวของที่ซากเรือหลายเที่ยว เขาพยายามค้นหาสิ่งที่เป็นประโยชน์ เช่น หมึก และกระดาษที่จะทำให้เขาสามารถบันทึกเหตุการณ์ประจำวั นได้ นอกจากนี้ยังมีมีด ไม้ และวัสดุอื่นๆ อีกหลายอย่างที่นำมาใช้สร้างที่อยู่ถาวร คือการขยายลึกเข้าไปในถ้ำ ทำโต๊ะ และเก้าอี้ที่สามารถใช้นั่งเขียนหนังสือได้ แสวงหาอาหารประจำวันคิอการจับไก่ป่า และสัตว์เล็กๆ ในบริเวณนั้นกับอาศัยน้ำพุเล็กๆ หลายแห่งทำให้โรบินสันไม่เดือดร้อนเรื่องน้ำดื่มแต่ป ระการใด
เดอโฟเล่า เรื่องวิธีการดำรงชีวิตอยู่บนเกาะของโรบินสันถึง 24 ปี โดยที่ตลอดเวลานั้นเขาดำเนินชีวิตในแต่ละวันไม่ต่าง จากวันแรกที่เขาเดินทางมาถึงเกาะแห่งนั้นเลย แต่ก็มีสิ่งที่เพิ่มมาคือการที่เขาได้มีโอกาสออกสำรว จไปถึงอีกด้านหนึ่งของ เกาะ โรบินสันสร้างบ้านพักเล็กๆ อีกหลังหนึ่งไว้ที่นั่นเป็นบ้านพักร้อน ไว้เป็นการพักผ่อนในบางเวลา
โรบินสันปลูกข้าวโพด ข้าวบาเลย์ ข้าวเจ้า และยังพยายามเก็บสะสมเมล็ดเกาลัดทีละน้อยๆ จนมากพอที่จะปลูกเป็นแปลงเล็กๆ ได้ เขารู้จักการโม่แป้งจากข้าวชนิดต่างๆ และยังสามารถทำขนมปัง รู้จักการจับแพะมาเลี้ยงให้เชื่องเพื่อรีด และยังสามารถปรุงอาหารจากเนื้อแพะกินได้ในบางครั้ง เขาเลี้ยงนกแก้วตัวหนึ่งไว้เป็นเพื่อน และต่อมายังทำเครื่องเรือนไว้ใช้เอง ด้วยการปรับปรุงรูปแบบใช้สอยที่เป็นประโยชน์ยิ่งขึ้น ถ้ำที่อยู่ก็ถูกทำให้ปลอดภัยจากผู้บุกรุกทุกประเภทที ่เขายังคงหวาดกลัวอยู่ แม้ว่าจะยังไม่มีสัญญานใดๆ ที่บ่งบอกว่าจะมีสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่โดยเฉพาะมนุษย์บ นเกาะเลยก็ตาม
ท่าน ผู้อ่านอาจจะคิดว่า โรบินสันอยู่คนเดียวบนเกาะได้นานๆ โดยไม่คิดฟุ้งซ่านได้อย่างไร ข้อนี้เดอโฟก็กำหนดเรื่องให้โรบินสันเก็บคัมภีร์ไบเบ ิลสามเล่มจากในเรือมา ด้วย เขาใช้เวลาอ่าน และศึกษาพระคัมภีร์อย่างพินิจพิเคราะห์ซึ่งถ้าเขาไม่ ติดอยู่บนเกาะ โรบินสันคิดว่าเขาก็คงจะไม่เสียเวลามานั่งอ่านเป็นวั นๆ อย่างที่ทำอยู่ เขาเฝ้าสวดขอบคุณพระเจ้าที่ได้ช่วยให้เขามีชีวิตรอดจ ากท้องทะเลมาทุกวัน
ครั้น แล้วก็ถึงในตอนกลางปีที่ 24 ที่โรบินสันใช้ชีวิตอยู่บนเกาะนั้น ได้เกิดเหตุการณ์ที่ทำให้ชีวิตของเขาเปลี่ยนไป เริ่มจากตั้งแต่หนึ่งปีเศษๆ ที่ผ่านมาที่โรบินสันรู้สึกว่าน่าจะมีคนป่าเถื่อนเดิ นทางมาจากอีกฟากหนึ่ง ของเกาะ เพราะเขาได้พบเศษกระดูก และเนื้อสดๆ ที่บริเวณชายหาด ทำให้โรบินสันกลัวว่าคนพวกนั้นจะเข้ามาพบที่อยู่ของเ ขา และวันหนึ่งวันที่โรบินสันหวาดกลัวก็มาถึง เมื่อกลุ่มคนป่าย้อนกลับมาใกล้ที่อยู่ของเขา คนเหล่านั้นเตรียมการกินเลี้ยงกันอย่างอึกทึก โรบินสันจึงตัดสินใจใช้ปินยิงมันคนหนึ่งทำให้พวกที่เ หลือพากันเตลิดไป เขาไม่รู้ล่วงหน้าเลยว่า การที่เขากำจัดคนกลุ่มนั้นไปได้ กลับเป็นผลดีที่ทำให้เขาได้เพื่อนคือนักโทษคนหนึ่งขอ งกลุ่มคนป่าเถือนนั้น
โร บินสันตั้งชื่อชายผู้นั้นว่า Friday เขาสอนให้ไฟร์เดย์พูดภาษาอังกฤษ ไฟร์เดย์เล่าให้โรบินสันฟังว่ายังมีพวกชายผิวขาวอีก1 7 คน ถูกจับมาเป็นนักโทษอยู่ที่เกาะหนึ่งที่เขาถูกจับตัวม า โรบินสันต้องการพบคนเหล่านั้น เพราะคิดว่าจะได้เป็นกำลังช่วยกันหาทางเดินเรือออกจา กเกาะได้
โรบินสัน กับไฟร์เดย์ช่วยกันสร้างเรือแคนูเพื่อเดินทางไปเกาะท ี่ไฟร์เดย์บอก แต่ก่อนที่เขาทั้งสองจะออกเดินทางก็ปรากฎว่าคนเถื่อน ได้จับนักโทษมาเพิ่มอีก โรบินสันช่วยชายผิวขาวคนหนึ่งเป็นชาวสเปนไว้ และไฟร์เดย์ก็ช่วยชายคนหนึ่งที่เขาบอกโรบินสันว่าเป็ นบิดาของเขาเอง โรบินสันจัดการส่งคนทั้งสองกลับไปที่เกาะเดิมเพื่อคว ามปลอดภัย พอดีมีเรืออังกฤษลำหนึ่งที่ชายฝั่ง กัปตัน และลูกเรือถูกพวกกบฎขับไล่มาขึ้นฝั่ง โรบินสันกับไฟร์เดย์ และพวกอีกสามคนตัดสินใจช่วยเหลือกัปตันเป็นผลสำเร็จไ ด้เรือคืนมา หลังจากนั้นจึงได้เดินทางกลับอังกฤษไปกับเรือลำนั้นด ้วย เขารู้สึกไม่สบายใจนักที่จะต้องออกเดินทางกลับโดยไม่ รอชายชาวสเปน และพ่อของไฟร์เดย์ จึงตั้งใจว่าเขาจะต้องเดินทางกลับมาที่เกาะอีกครั้งใ นวันหนึ่งข้างหน้า เพราะถึงอย่างไรบนเกาะก็ยังมีคนอาศัยอยู่ คือชายห้าคนในหมู่ลูกเรือกบฎที่ไม่ต้องการเดินทางกลั บไปอังกฤษ เพราะกลัวว่าจะต้องถูกแขวนคอด้วยโทษฐานกบฎ
โรบินสันกับไฟร์เดย์ได้เดิน ทางกลับอังกฤษ ซึ่งโรบินสันจากไปถึง 35 ปี ในเดือนมิถุนายน ค.ศ.1687 เขากลายเป็นคนแปลกหน้าที่ไม่มีใครรู้จักเลย แม้แต่บิดามารดาของเขาก็เสียชีวิตแล้ว เหลือแต่พี่น้องที่ไม่ได้ผูกพันกับเขามากนัก ดังนั้น โรบินสันจึงไม่อยากอยู่ที่อังกฤษอีก เขาออกเดินทางไปลิสบอนเพื่อหาที่ทางทำไร่ เขาโชคดีที่เพื่อนช่วยดูแลรักษาไว้ ทรัพย์สินทั้งหมดมีราคามากกว่า 5 , 000 ปอนด์สเตอร์ลิงก์ โรบินสันกับไฟร์เดย์จึงมีเงินเดินทางกลับอังกฤษอีก เขาแต่งงาน และมีลูกสามคน
ต่อมาภรรยาของโรบินสันเสียชีวิตลง โรบินสันจึงออกเดินทางอีกใน ค.ศ.1695 เพื่อไปทำการค้าขาย เขามีหลานชายทำหน้าที่เป็นกัปตันเตรียมเดินทางไปที่บ ริษัทอินเดียตะวันออก และประเทศจีน เขาได้เดินทางมาถึงเกาะที่เคยส่งชาวสเปน และพ่อของไฟร์เดย์มาอยู่ ปรากฎว่าชายสเปนและลูกเรือห้าคนได้แต่งงาน และเพิ่มจำนวนประชากรบนเกาะอย่างรวดเร็ว เขาจึงให้ของขวัญคนเหล่านั้นด้วยความยินดี
โรบินสันพักผ่อนอยู่ที่เกาะ อย่างมีความสุขระยะหนึ่ง แล้วจึงเตรียมออกเรือต่อไป ระหว่างเดินทางไปบราซิล เขาถูกพวกโจรปล้นอีก และไฟร์เดย์ถูกฆ่า โรบินสันเดินทางต่อไปผ่านแหลมกู๊ด โฮป และเดินทางมาถึงฝั่งทะเลประเทศจีน เขาลงจากเรือโดยหวังว่าจะไม่เดินทางออกทะเลอีก แต่ได้เข้าร่วมเดินทางกับกองคาราวานไปไซบีเรีย และในที่สุดก็เดินทางบกกลับอังกฤษ รวมระยะเวลาที่เขาจากบ้านเกิดเมืองนอนไปถึง 54 ปี ทำให้เขาตัดสินใจใช้ชีวิตสงบในครั้งนี้ และก็อาจจะรอคอยวันหนึ่งที่เขาจะได้เดินทางไกลไปโดยไ ม่ได้มีโอกาสกลับมาอีก
http://www.filecondo.com/dl.php?f=0S5960aRCeMm
