เมื่อประมาณ3-4ปีที่แล้วผมได้อ่านข่าวปรากฏการณ์เล็กๆใน ประเทศญี่ปุ่น เมื่อกลุ่มวัยรุ่นและคนทำงานในกรุงโตเกียวเกิดกระแสน ิยมโหยหาธรรมชาติโดยพวก เขายินดีที่จะจ่ายเงินคอร์สละหลายพันเยนเพื่อเดินทาง ไปใช้ชีวิตตามวิถีเกษตร ได้ลอง ปลูกผัก ทำนา เลี้ยงสัตว์ และสัมผัสกับบรรยากาศในชนบท แน่นอนว่าเรื่องดังกล่าวสะท้อนแนวคิดอะไรบางอย่างของ สังคมรุ่นใหม่แดนปลาดิบ ซึ่งเชื่อว่าไม่ได้เกี่ยวกับความฮิตของเกมส์ FarmVille

และในปีที่ผ่านมา กระแสสำนึกรักบ้านเกิดในญี่ปุ่นได้ถูกปลุกขึ้นมาอีกค รั้ง เมื่อ Little Forest ภาพยนตร์ที่ดัดแปลงมาจากมังงะของ ไดสุเกะ อิงาราชิ เข้าฉาย หนังแบ่งออกเป็น 2 ภาค 4 ฤดู คือ Summer & Autumn กับ Winter & Spring ซึ่งได้ ยูอิ นักร้องสาวชื่อดังมาร้องเพลงประกอบ 4 เพลงที่มีชื่อตามฤดูกาล เนื้อเรื่องเล่าถึง อิจิโกะ (ไอ ฮาชิโมโตะ) หญิงสาวที่หลบหนีบางสื่งจากเมืองหลวงกลับมาใช้ชีวิตป ลูกผักทำไร่ทำนาและทำ อาหารกินเองคนเดียวในบ้านเกิดซึ่งรายล้อมด้วยป่าเขาห ่างไกลความเจริญที่จัง หวัดอิวาเตะ









พล็อตหนังแทบไม่มีอะไร นอกจากการเฝ้ามองหญิงสาวคนหนึ่งใช้ชีวิตประจำวันแบบเ นิบช้า ทำสวนและเข้าครัววันแล้ววันเล่า แต่การถ่ายทอดภาพชนบทญี่ปุ่นออกมาอย่างงดงาม รวมถึงการรังสรรค์เมนูโฮมเมดต่างๆของตัวละครในเรื่อง ก็ดึงดูดผู้ชมให้มีความ สุขไปกับความเรียบง่ายในชีวิต ขณะเดียวกันตัวหนังก็มีการแฝงแนวคิดบางอย่างที่มีควา มลึกซึ้ง โดยเฉพาะการนำเสนอวีถีสังคมเกษตรกรรมที่สวนทางกับวิถ ีสังคมอุตสาหกรรมใน เมืองใหญ่ทั่วโลกซึ่งขับเคลื่อนด้วยทุนนิยม อยากกินอะไรก็ซื้อหาเอาจากซุปเปอร์มาเก็ต ทว่าตัวละครหลักใน Little Forest อยากกินอะไรก็ทำขึ้นเอง ไม่เฉพาะอาหารหรือเครื่องดื่ม แม้แต่ ขนมหวาน แยม และ เครื่องปรุงรสบางชนิดก็ทำกันเอง วันๆพวกเขาแทบจะไม่ได้ใช้จ่ายเงินเลย








นอกจากเมนูทุกจานในหนังจะน่าทานจนคนดูพากันกลืนนํ้าล ายและท้องร้องเป็นระยะ หนังยังมีอารมณ์โหยหาอดีตเล็กๆ ชวนคิดถึงรสมือแม่ อาหารอร่อยที่สุดในใจเราทุกคน ฉากที่ อิจิโกะ พยายามทำผัดผักให้รสชาติดีเหมือนที่แม่ทำนั้น แม้ความคิดของเธอกับแม่จะไม่ค่อยลงรอยกันนัก แต่ฉากนี้ไม่ใช่การแข่งขันของคนครอบครัว เมื่อทำสำเร็จมันคือการเรียนรู้และเติบโตขึ้นของ อิจิโกะ เอง ชอบอีกอย่างตรงที่หนังไม่ได้ตั้งใจให้มนุษย์เคารพยำเ กรงธรรมชาติ แต่เน้นให้คนอยู่ร่วมกับธรรมชาติได้อย่างเป็นสุข ถ้อยทีถ้อยอาศัย แบ่งปัน เกื้อกูล ไม่ว่าจะเป็นคนกับคน หรือ คนกับสัตว์ ดังจะเห็นได้ในฉากที่ อิจิโกะ ออกไปเก็บผลหมากรากไม้ในป่าโดยมี กระรอก โผล่มากินลูกวอลนัทอยู่ข้างๆหรือต้องคอยระวังหมีที่อ อกมาหาลูกเกาลัดกินเช่น กัน

ไอ ฮาชิโมโตะ กับบท อิจิโกะ จัดว่าหนักหนาพอสมควรเพราะเป็นตัวละครหลักตัวเดียวที ่แบกหนังไว้ทั้งเรื่อง ขณะเดียวกันหนังก็เอื้อให้ ไอจัง แสดงความสามรถเต็มที่ ซี่งเสน่ห์ของเธอก็ทำให้ผู้ชมเพลิดเพลินไปกับชีวิตปร ะจำวันอันแสนธรรมดาได้ อย่างลงตัว นอกจากบุคลิกแม่ครัวหัวป่าที่หนุ่มๆหลายคนแอบหลงใหลแ ล้ว ในพาร์ทของการเป็นเกษตรกรรูปร่างอันบอบบางของเธอก็ไม ่เป็นอุปสรรคในการทำงาน หนักทั้ง ดำนา ทำสวน ผ่าฟืน อาบเหงื่อต่างนํ้ากลางแดดแบบไม่ห่วงสวยดูคล่องแคล่วส มจริงพอสมควร ไม่ได้ทำแบบขอไปทีเหมือนหนังกับซีรี่ย์บางเรื่องที่อ ้างว่าตัวเอกไปใช้แรง งานแต่วันๆเอาแต่ยืนสวยๆในแปลงดอกไม้หรือเที่ยวเล่นช มวิวทั้งวัน


กำกับ : จูนิชิ โมริ
แสดงนำ : ไอ ฮาชิโมโตะ, มายุ มัตซูโอกะ, โยอิชิ นูกูมิซุ, คาเรน คิริชิม่า, ทาคาฮิโระ มิอูระ
กำหนดฉาย : 9 เม.ย. 2558



http://www.filecondo.com/dl.php?f=xL91a5b0Rcoy