2000 Asian Film Critics Association Awards
-Best Director Zhang Yimou
-Best New Performer Zhang Ziyi
2000 Golden Rooster Awards
-Best Picture
-Best Art Direction Cao Juiping
-Best Director Zhang Yimou
2000 Hundred Flowers Awards
-Best Film
-Best Actress Zhang Ziyi
2000 Berlin International Film Festival
-Silver Bear Jury Grand Prix
-Prize of the Ecumenical Jury
2000 Ljubljana International Film Festival
-Audience Award
2001 Sundance Film Festival
-Audience World Cinema Award
2001 Fajr Film Festival
-Crystal Simorgh for Best Film, International Competition
2001 Florida Film Festival
-Audience Award for Best International Feature Film
The Road Home 1999
เส้นทางสู่รักนิรันดร์
https://www.imdb.com/title/tt0235060/
Directed by Zhang Yimou
Cast
Zhang Ziyi as the young Zhao Di, the protagonist in the middle segment of the film.
Zhao Yulian as the old Zhao Di, in the beginning and ending segments.
Zheng Hao as Luo Changyu, a young teacher sent from the city, Zhao Di's husband and the narrator's father.
Sun Honglei as Luo Yusheng, Zhao Di and Luo Changyu's grown son and the film's narrator, who returns to his home village to bury his father.
Li Bin as Grandmother, Zhao Di's elderly mother and the narrator's grandmother.
คนหนุ่มสาวกับคำถามเรื่องการหวนกลับบ้านเกิดนั้นมักเ กิดขึ้นควบคู่กันมาหลายยุคสมัยแล้ว
โดยเฉพาะหนุ่มสาวของชนบทที่พลัดบ้านเกิดเมืองนอน โยกย้ายตัวเองเข้าไปหาเลี้ยงชีพ
และอาศัยอยู่ในเมืองใหญ่ ซึ่งจะพบเห็นได้ในทุกแถบถิ่นของโลกใบนี้
เช่นกับชีวิตของ ลั่วหยูเช็ง ลูกชายของครูบ้านนอก ในภาพยนตร์เรื่อง The Road Home
เขาเป็นเสมือนตัวแทนคนหนุ่มสาวรุ่นใหม่ที่ถูกวัฒนธรร มตะวันตกอันเสมือนสายลมเปลี่ยนทิศพรายพัดให้ต้องปลิว หายไปจากบ้านเกิด
จนมีวิถีที่แปลกหน้ากับแผ่นดินแม่ ต่อเมื่อมีเหตุการณ์สำคัญต่อชีวิตของเขานั่นหรอกถึงจ ะได้หันมาพินิจในสิ่งที่ห่างหายไป
ส่วนจะตั้งใจหรือจำใจนั้นก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง- ดังที่ลั่วหยูเช็งกำลังประสบกับเรื่องราวของพ่อแม่ตั วเอง
พ่อแม่ผู้ซึ่งเป็นเจ้าของเรื่อง The Road Home นี้อย่างแท้จริง
ที่กล่าวมาข้างบนนั้นคือการสับขาหลอก ความจริงแล้ว The Road Home คือหนังรักซาบซึ้งตรึงใจ
เป็นเรื่องราวของพระเอกซึ่งเป็นครูหนุ่มผู้มีอุดมการ ณ์ คือ ลั่วชางหยู
เขาเดินทางเข้ามาในหมู่บ้านแห่งหุบเขาทุรกันดารเพื่อ สอนหนังสือให้กับเด็กๆ แล้วได้พบรักกับสาวน้อยคนงามแห่งหมู่บ้านป่า
ผู้มีนามว่า เจ้าได๋ หลังจากนั้นเส้นทางความรักของทั้งคู่ก็ค่อยๆ ฟูมฟักและเติบโตขึ้นอย่างน่ารักน่าเอ็นดู
ทั้งน่าสงสารชวนเห็นใจระคนกันไป จนกระทั่งมีลูกชาย 1 คนคือ ลั่วหยูเช็ง นั่นเอง
ภาพยนตร์โรแมนติกดรามาของผู้กำกับยอดฝีมือ จางอี้โหมว ออกฉายครั้งแรกเมื่อปี 2542
หน้าหนังแม้จะดูเรียบง่าย ตรงๆ ซื่อๆ แต่ทว่ากลับเต็มด้วยความงามแห่งการสร้างสรรค์
ทั้งมุมกล้อง ภาพ ฉาก บรรยากาศของเรื่อง และตัวบทอันซ่านซึมจับใจอย่างยิ่ง
จางอี้โหมวเปิดเรื่องด้วยน้ำเสียงการเล่าเรื่องผ่านต ัวละครที่เป็นลูกชาย ซึ่งได้รับข่าวการตายของพ่อจากผู้นำในหมู่บ้าน
เขากลับไปบ้านเกิดซึ่งเหลือเพียงแม่ผู้แก่เฒ่า นางนั่งรอลูกชายพร้อมกับถักเสื้อที่จะใช้ในพิธีศพของ สามีผู้ล่วงลับ
เมื่อพบหน้าลูกชายนางก็โยนเงื่อนไขสำคัญที่สุดให้ผู้ เป็นลูก ว่าจะต้องนำศพพ่อกลับบ้านด้วยวิธีอันเป็นจารีตดั้งเด ิมของท้องถิ่น
นั่นคือหามศพพ่อจากโรงพยาบาลในเมืองกลับสู่บ้านเกิดด ้วยการเดินเท้าเท่านั้น
หลังจากนั้นหนังก็เล่าเรื่องย้อนไปสู่เส้นทางแห่งควา มรักความสัมพันธ์ของลั่วชางหยูและเจ้าได๋
จางอี้โหมวเลือกเทคนิคย้อนภาพอดีตด้วยการให้ภาพสีบอก เล่าเรื่องราวทั้งหมด
เริ่มตั้งแต่ลั่วชางหยูเดินทางจากในเมืองด้วยรถม้าจน มาถึงหมู่บ้านของเจ้าได๋
ตอนนั้นเขาอายุเพียง 20 ปี ส่วนเจ้าได๋อายุ 18 ปี
เมื่อแรกพบกัน เจ้าได๋ก็เกิดอาการชอบพอและแอบมีใจให้กับไอ้หนุ่มต่า งถิ่นเสียแล้ว
ภาพความสัมพันธ์แห่งทั้งสองนั้นดำเนินไปอย่างเรียบงา ม ท่ามบรรยากาศอันสงบง่ายของวิถีหมู่บ้านชนบทห่างไกล
กระทั่งความผูกพันในรักคืบไปไกลก็ให้มีเหตุที่ต้องพล ัดพรากจากกัน
ช่างเป็นบทหนังที่ประทับตราตรึงเหลือเกิน ง่ายงามทว่ากินใจ
จางอี้โหมวจัดการองค์ประกอบทุกอย่างให้เป็นหนังรักได ้ถึงขั้นคลาสสิก
โดยเฉพาะการเลือกสรรนางเอกซึ่งก็คือ จางซิยี่ ให้มารับบทบาทเจ้าได๋
สาวน้อยวัยสดใสก่อนที่จะเจิดจรัสบนเส้นทางดวงดาวแห่ง โลกมายาได้อย่างน่าชื่นชมที่สุด
จางอี้โหมวในยุคต้นการทำหนังของเขานั้น จะต้องวิพากษ์วิจารณ์สังคมจีนยุคใหม่เอาไว้อย่างเจ็บ แสบอยู่เสมอ
อย่างใน The Road Home เขาพุ่งเป้าใหญ่ไปที่ความด้อยโอกาสทางการศึกษาของเด็ กในชนบท
ขณะที่ในเมืองเจริญก้าวหน้าไปไกลในหลายๆ เรื่อง แต่หมู่บ้านชนบทนั้นกลับต้องหางบมาสร้างโรงเรียนกันเ อาเอง และทั้งหมู่บ้านมีครูอยู่คนเดียว
ประเด็นการไหลบ่าเข้ามาของวัฒนธรรมตะวันตกสู่ชนบทจีน
จางอี้โหมวแสดงความแยบคายด้วยการปิดโปสเตอร์รูปนักฟุ ตบอลอย่างเดนนิส เบิรก์แคม และภาพยนตร์เรื่องไททานิก ไว้ในฉากบ้านของลั่วหยูเช็ง
ซึ่งเป็นตัวแทนคนหนุ่มสาวรุ่นใหม่ของจีน และคนรุ่นนี้ก็เสมือนภาพการล่มสลายของชุมชนชนบท
พวกเขาเข้าไปทำงานในเมืองจนไม่อยากกลับมาถิ่นกำเนิด ปล่อยบ้านเกิดให้เหลือเพียงผู้เฒ่าและเด็กน้อย
โดยแม้แต่ตัวลั่วหยูเช็งซึ่งเป็นลูกของพ่อผู้เป็นครู ที่เปี่ยมอุดมการณ์ เสียสละตัวเองเพื่อหมู่บ้าน
แต่กลับตลกร้ายที่เลือดข้นอันนี้มันไม่ซึมไปสู่ลูกชา ยซึ่งเลือกวิถีอันต่างกันลิบลับ
ฉากที่เขาคิดจะใช้เงินจ้างคนมาหามศพพ่อตัวเองนั้นเจ็ บปวดเหลือเกิน
ถึงกระนั้นเขาก็ถูกตบหน้าจนด้านชากลับไปเช่นกัน เมื่อปรากฏว่าศพของพ่อได้มีเหล่าผู้คน ลูกศิษย์ลูกหา
ผลัดเปลี่ยนกันเข้ามาแบกหามด้วยใจเคารพนับถือจริงๆ หาได้หวังสินจ้างใดๆ ทั้งนั้น
ภาพขาวดำที่ฉายขบวนผู้คนเดินลุยย่ำหิมะไปบนถนนสายแห่ งความรักความผูกพัน ช่างหมดจดในความรู้สึก
แม้มันเผยความจริงที่เจ็บปวดอยู่บ้าง แต่อีกด้านหนึ่งมันก็นำพาให้หวนรำลึกถึงคืนวันเก่าก่ อนที่เคยสวยสด
และไม่มีวันจางคลายไปจากความทรงจำ.. ตราบใดที่ยังมีลมหายใจอยู่
http://cornfile.com/smt585h8xoln